7 Kasım 2009 Cumartesi


Duvar Dergisi


Biz kim miyiz ? Biz: Dünyayı değiştirmeye çalışan bir avuç genciz. Evet evet, dünyayı değiştirmeye çalışıyoruz. Dünya değişmeyecek belki, bunu biliyoruz. Ama en azından ileride çocuklarımıza çiçek kokan bir dünya bırakmak için çabalıyoruz. İleride çocuklarımızın bizlere ‘‘Hiç mi mücadele etmediniz ?’’ dememesi için çalışıyoruz. Artık bazı şeylere ‘‘Dur’’ demenin vakti geldiğine inanıyoruz.İçimizi dökmek, nefretimizi kusmak, sevgimizi haykırmak, acılarımızı paylaşmak, korkularımızla yüzleşmek istiyoruz.Kendimizi kandırmaktan vazgeçmek istiyoruz. İnsanı insan yapan değerleri farketmek, farkettirmek istiyoruz. Silahların sustuğu, ülkelerin kendi çıkarları uğruna kendi halkına zulüm yapmadığı, masum çocukların ölmediği, çocukların çocukluklarını yaşayabildikleri bir dünya için çabalıyoruz. Farklılıkların suç değil, zenginlik olduğu bir coğrafya için.Kimimiz tabağımızdakileri çöpe atarken kimimiz açlıktan ölsün istemiyoruz. Hergün haberlerde ağlayan analar yerine, gülen insanlar görmek istiyoruz.Haber spikerinin ‘‘Bugün kimse ölmedi!’’ demesini, savaş görüntülerini izlemek yerine hayat kokan bir şarkıyı dinlemek istiyoruz.Biz mayın döşeli tozlu topraklar yerine, yemyeşil kırlarda koşmak istiyoruz. Dünyanın bir ucundaki insanların acılarını paylaşmak istiyoruz. Haksızlıklara boyun eğmek yerine,sonuna kadar hakkımızı aramak istiyoruz. Doğrudan şaşmamak istiyoruz. Sürekli eşitlikten bahsedilen bu topraklarda eşitliğin olmadığını çok iyi biliyoruz.En azından bizden sonraki çocuklar için bunu istiyoruz. Aklın ve bilimin egemen olduğu bir dünya istiyoruz, savaşlar ve kavgalar yerine. İnsanları dinlemek istiyoruz. İnsanların acılarını,hayatlarını,hikayelerini. İnsanların insan olmaktan çıkışlarını.Çünkü biliyoruz ki biz insanız ve insanın herşeyden üstün olduğunu söylemek istiyoruz. Yazdığımız bir şiirle,kitapla,sözle bizden kilometrelerce uzaktaki o kimsesiz yaşlı adamın herşeyi olmak istiyoruz.Körün gözü,sağırın kulağı,dilsizin dili. Köprüden atlayan o adama ‘‘Hayat sandığın kadar kötü değil.’’ demek istiyoruz. İşi ve evi arasında sıkışan insanlara ; hayatın sırf bundan ibaret olmadığını göstermek istiyoruz. Artık haykırmak istiyoruz.Artık ses çıkarmak,yazmak istiyoruz.İçimizdekileri dökmek,insanlığa seslenmek istiyoruz.Dünyayı değiştirmek için yazıyoruz.Çünkü inanıyoruz ki bir yazı; bir çok hayatı değiştirebilir.O hayalini kurduğumuz ütopya’nın,o ulaşılması güç olan uzak ihtimalin, o mutlu dünyanın gerçekleşmesi için çabalıyoruz. Evet belki fazla iyimseriz ve hayal aleminde yaşıyoruz. Ama en azından sen değişebilir ve bir çok kişiyi değiştirebilirsin.Ve böylece hayat çok daha yaşanabilir bir hale gelebilir.Ve bizim çocuklarımız çiçek kokulu bir dünyada yaşayabilir.Artık vakti gelmedi mi sence? Bizce çoktan geldi geçiyor bile. Ya sence?

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder